گفتی که می بوسم تو را گفتم تمنا می کنم
گفتی اگر بیند کسی گفتم که حاشا می کنم
گفتی ز بخت بد اگر ناگه رقیب آید ز در
گفتم که با افسونگری او را زسر وا می کنم
گفتی که تلخی های می  گر نا گوارافتد مرا
گفتم که با نوش لبم آن را گوارا می کنم
گفتی چه می بینی بگو در چشم چون آیینه ام
گفتم که من خود را در اوعریان تماشا می کنم
گفتی که از بی طاقتی دل قصد یغما می کند
گفتم که با یغما گران باری مدارا می کنم
گفتی که پیوند تو را با نقد هستی می خرم
گفتم که ارزان تر از این من با تو سودا می کنم
گفتی اگر از کوی خود روزی تو را گفتم برو
گفتم که صد سال دگر امروز و فردا می کنم
گفتی اگر پای خود زنجیر عشقت وا کنم
گفتم ز تو دیوانه تر گفتم که پیدا می کنم

به همین سادگی رفتی
بی خداحافظ عزیزم
سهم تو شد روز تازه
سهم من اشک که بریزم
به همین سادگی کم شد
عمر گلبوته تو دستم
گله از تو نیست می دونم
خودم اینو از تو خواستم
به جون ستاره هامون
تو عزیزتر از چشامی
هر جا هستی خوب و خوش باش
تا ابد بغض صدامی
تو رو محض لحظه هامون
نشه باورت یه وقتی

تکیه کردم بر وفای او غلط کردم ، غلط

.
باختم جان در هوای او غلط کردم، غلط

.
عمر کردم صرف او فعلی عبث کردم ، عبث

 .
ساختم جان را فدای او غلط کردم ، غلط

.
دل به داغش مبتلا کردم خطا کردم ، خطا

.
سوختم خود را برای او غلط کردم ، غلط

.
اینکه دل بستم به مهر عارضش بد بود بد

.
جان که دادم در هوای او غلط کردم ، غلط
 
.
همچو وحشی رفت جانم درهوایش حیف ، حیف
.

خو گرفتم با جفای او غلط کردم ، غلط

درد دارد …
وقتی همه چیز را می دانی …
و فکر می کنند نمی دانی …
و غصه می خوری که می دانی …
و می خندند که نمی دانی …

وقتی تو نيستی
نه هستهای ما چونان که بايدند 
نه بايدهای ما

مثل هميشه ،
آخر حرفم را 
و حرف آخرم را
با بغض فرو می خورم

عمريست لبخندهای لاغر خود را 
در دل ذخيره می کنم 
باشد 
برای روز مبادا
اما در صفحه های تقويم 
روزی به نام روز مبادا نيست

آن روز هر چه باشد 
روزی شبيه ديروز
روزی شبيه فردا
روزی شبيه همين روزهای ماست 
اما کسی چه می داند
شايد امروز نيز 
روز مبادا باشد 

وقتی تو نيستی
نه هستهای ما چونان که بايدند 
نه بايدهای ما

هر روز بی تو 
روز مباداست