ولي تحمل درد عشق براشون راحت تره

چون حداقل عشقشون اروم اروم تركشون مي كنن ...

خداوند نمی خواهد ما به هم برسیم...

*حسين پناهي*

و هر سازی که می بینم بد آهنگ است...

بیا ره توشه برداریم

قدم در راه بی برگشت بگذاریم

ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است...

كسي را كه دوست داري تو را دوست نمي دارد

كسي كه تو را دوست دارد تو دوستش نمي داري ...

اما كسي كه تو دوستش مي داري  واو هم تو را دوست دارد به رسم و ايين هرگز به هم نمي رسند

و اين رنج است

زندگي يعني اين ...

*علي شريعتي*

راهم را بستند ...

ستايش كردم

گفتندخرافات است ...

عاشق شدم

گفتند دروغ است ...

گريستم

گفتند بهانه ست ...

خنديدم

گفتند ديوانه ست .

دنيا را نگه داريد

مي خواهم پياده شوم ...

*علي شريعتي*

زمان نغمه سرايي فرا رسيده است

وتو اي كبوتر من كه در شكاف صخره ها و سنگها پنهان هستي

بيرون بيا و بگذار صداي شيرين تو را بشنوم

و صورت زيبايت را ببينم

زيرا اكنون ديگر زمستان به پايان رسيده است

تو را به جاي همه ي كساني كه نشناخته ام دوست مي دارم

تو را به جاي همه ي روزگاراني كه نمي  زيسته ام دوست مي دارم

براي خاطر عطر نان گرم و برفي كه اب مي شود و براي خاطر نخستين گناه

تو را به خاطر دوست داشتن دوست مي دارم

تو را به جاي همه ي كساني كه دوست نمي دارم  دوست مي دارم ...

سپيده دم كه سر بزند در اين بيشه زار خزان زده شايد دوباره گلي برويد

شبيه ان چه در بهار بود

پس به نام زندگي

هرگز مگو هرگز ...

فرشتگی کردم سالها,فرشته بودم روزها, ولی یک روز بالم شکست از بس پرزدم برای حوصله پرواز…

به دنبال کپه نوری بودم که درمان بداند از بس که تابیده از ازل تا حالا…

به دنبال چشمه ای بودم که تشنه تشنه سیراب شدن بداند از بس که نوشیده از ازل تا حالا…

به دنبال دستی بودم که انگشت اشاره بداند از بس که نشانه می داند از ازل تا حالا…

به دنبال برادری بودم که برادری بداند عباس عباس از بس که وفاداری کرده از ازل تا حالا…

فرشتگی کردم سالها,فرشته بودم روزها, ولی یک روز بالم شکست از بس پرزدم برای حوصله پرواز تا پرم به پرت گرفت

ای چراغ کشتی نجات,ای درمان پرپرشدهایم در خستگی پرواز, ای”حسین” برادر”عباس”...

*فرزاد حسنی*

تو آوار نگاهی که تو هم با ما نمی مونی

مسیر موندن و رفتن یکی بود و جدا شد باز

تو پایان منو دیدی جدایی سخته از آغاز

حلالم کن غریبونه توی این دل پر خونه

حلالم کن غریبی که برات دل کندن آسونه

حلالم کن به خونی که غروب ازخاک می جوشه

حلالم کن به نوزادی که شیر از تیر می نوشه

مگه می شه کنارت موند؟ هنوزم عشق بد حاله

صبوری هم کم آورده خود شمشیر می ناله

حلالم کن به زخمایی که لب واکرده می خنده

حلالم کن به عشقی که به چشمای تو پایبنده...

*فرزاد حسنی*

*ویکتور هوگو*

آزادی ماه است که او را پایبند می کند .

*تاگور*

*جبران خلیل جبران*

*الكساندر دوما*

حال است قدر آنرا بدانید.

*آلبرت انیشتین*

دیوانه ها از آینده

و عقلا از حال ...

*ناپلئون بناپارت*

احمق حرف میزند که چیزی گفته باشد.

*افلاطون*

اما افسوس كه به جاي افكارش زخم‌هاي تنش را نشانمان دادند

و بزرگترين درد او را بي‌آبي معرفي كردند ...

*علي شريعتي*

*صادق هدايت*

پس بجاي اينكه جاي كسي را بگيري سعي كن جاي خودت را پيدا كني .

*چارلي چاپلين*

دانسته را باید بکار بست .

خواستن به تنهائی کافی نیست ،

خواسته را باید عمل کرد .

*گوته*
 

*شكسپير*

ادمو وارونه ثبتش مي كنند

عكسمون تو اب بركه تا قيامت مي مونه

رنگي يا سياه و سفيد ؟

من سياه و

تو سفيد...

"حسين پناهي"

تا دستاي خدا رو بگيري

غافل از اين كه خدا اون پايين

محكم نردبونو گرفته

كه تو نيفتي...

برام از خونه بگو

از همون خونه كه پشت گريه پنهونه بگو

بگو چند تا گريه راهه تا جواهر ده سبز

بگوچند تاراه بندون سنگي چندتا ديوار چند تا مرز

بگو از محله هاي بي رياي بچگي

غير من كسي نمونده حرفاتو بهش بگي

ديگرون توفكر يه لقمه ي بي دردسرن

غربتو به جوون خاطره هاشون مي خرن

تنها چشم من هنوز به راه يه خبر

قاصدك موقع رفتن منو با خودت ببر

قاصدك بياكنارم

برام از خونه بگو

از همون جا كه دل منومي سوزونه بگو...